Umiar umiarem ale swojego dopiac trzeba za wszelka cene poniewaz sie nie spelnisz w zyciu.
Raz na wozie raz pod. Osoba inteligentna wie kiedy popelnila blad i uczy sie na nim wiec mniejmy nadzieje ,ze nastepnym razem go nie popelni gdyz bedzie to swiadczyc o jej nizszosci.

[ Dodano: 20 Sty 2011, 2011 23:45 ]


po tobie sie tego nie spodziewalem ;/

I tu jest cały pies pogrzebany. Ty tak twierdzisz nie otoczenie. Kiedys pisalem o stawianiu sie ponad innymi wiec nie ma co wracac do tego.
A na jakim poziomie uważasz jest twoja samokrytyka?

Gloria ale to jest jego pozytywna cecha.
Ta cala pewnosc siebie dodaje mu hmm ''blasku'', z jednym malym minusem, ze czasami nie zauwaza zalążka hipokryzji w swoich wypowiedziach.
Ale to tylko moj punkt widzenia

Gloria, ale ja nie szukam uznania ani poklasku, więc po co mi opinia otoczenia? Jak się jest dobrym, to opinia innych tego nie zmienia. Zresztą w tym przypadku nie masz racji, bo otoczenie akurat się ze mną zgadza. Są dwie drogi na szczyt, sam wyjdziesz przed szereg, albo będziesz czekać, aż cię popchną. Co do mojej samokrytyki, to spisuje się ona znakomicie.

A teraz słuchaj uwaznie. SKoro nie potrzebujesz uznania ani poklasku to po co ta cała szopka "ale jestem zajebisty" " ja górą wy doliną"i takie tam. Jezli ktos uwaza ze jest inteligenty, madry etc To taka osoba spełniona intelektualnie odrazu widzi stan rzeczy i nie potrzebuje "nagłasniac" swojej rzekomej " wyższosci", poniewaz sama wiedza na temat stanu własnej intelektualności w zupełności wystarcza do samozadowolenia własną osobą. Natomiast gdy ktoś nie jest spełniony intelektualnie byc moze sam uwaza lec inni nie, byc moze chce cos udowodnic, byc moze jakis inny problem. Stara sie to w kazdym sym gescie, słowo to napiętnowac.

To wynika właśnie z mojej zasady, że głupszym się nie ustępuje, więc jak ktoś jest idiotą czy kretynem, to nie omieszkam mu o tym powiedzieć, zamiast mu schodzić z drogi. Co do szopki, to trafnie to ująłeś, bo to jest szopka- ja mam dużo dystansu do siebie, ale miło jest popatrzeć jak gul pęka tym głąbom, gdy się im pisze, by padali przed moim majestatem na kolana Jeśli ktoś to bierze na poważnie, to już jego sprawa. Wracając jeszcze na moment do mojego rzekomego wywyższania się, to ludzie po prostu mylą w moim przypadku dumę z pychą. Choć durna polonistka wmawiała mi inaczej, to ja dumę uważam za cechę jak najbardziej pozytywną, obligującą do takich a nie innych zachowań. Natomiast pycha jest jak najbardziej określeniem pejoratywnym. Niestety większość stawia między tymi cechami znak równości.

Najpierw pławisz sie w tym ze jestes wiatrem dla ich zagli a teraz prawisz ze nie szukasz poklasku.
A z tym szczytem to sie zgadzam w 100%.Bez pewnosci siebie czlowiek jest skazany na bycie szara , nudna chmurka z ktorej nigdy nie spadnie deszcz.

Taka mala anegdotka:
ostatnio mialem kursy przygotowawcze w pracy o dzialaniu ludzi w grupie i wywnioskowalem ze to je... propaganda poniewaz starali sie stlamsic ludzi w mase bezmozgich zombi.
A przyklad tutor zaczal tlumaczyc '' There is not ''I'' i the team'' wiec myslac tymi kategoriami nie mozesz nawet pomyslec ze jestes lepszy niz inny czlonek twojej grupy i masz tanczyc pod dyktando kierownika lub menadzera chodz by Ci kazali zrobic najwieksza bzdure.
I tu Zwierzak ma absolutna racje wychodzac przed szereg i pokazac swoje Ja w grupie gdyz to on byc moze bedze tym dyrektorem a wy bedziec tak grac jak on kaze.

A konkluzja jest taka by sie nie bac pokazac siebie z tej nawet brzydszej strony.

Bo to wynika z mojego altruizmu, po prostu pomagam tym biednym, zagubionym kretynom, nadając ich życiu sens, ale przecież nie chcę niczego w zamian

I bardzo dobrze ja tez uwazam ze durnym nie nalezy ustepowac, lecz ta cala szopka dzieki której masz ubaw czesto wymyka ci sie spod kontroli i zatraca caly sens( o ile takowy istnieje) "dyskusji". Duma a pycha są to ( dla mnie) całkowicie odmienne cechy. Choc dzieli je niezwykle cinka granica (jak np dobro i zlo). Rozponac dume a pyche łatwo po sposobie wyrazanie takowych emocji. Duma okreslenie dostojne powazne radosne taktowne a Pycha dziecinne, pyszałkowate ,pragnące blasku i poklasku, prowadzące czesto gesto do owej szopki

Gloria
Duma ma swoje podloze dzieki jakim kolwiek osiagniecia a pycha jest spowodowana zazdroscia i malostkowoscia.

Zwierzu nie badz tu takim filantropem.

Ale ja całkowicie popieram wiare w samego siebie, dążeniu do celu , wychodzeniu przed siebie. Niestety wszystko według moich zasad i norm moralnych o których nie zamierzam dyskutowac

[ Dodano: 21 Sty 2011, 2011 00:23 ]
Duma moze łatwo przerodzic sie w pyche poprzez egzekwowanie jej w nieodpowiedni sposób. Pycha moze miec te same podłoze co duma. ( jak równiez dobro i zło)

dobro i zlo sa to nasze wrodzone wartosci ktore przenosimy w genach

dobro i zło to tylko porównanie:) chodzi mi o ta cienką granice. A nie jako cechy wrodzone czy tez nabyte.. To tylko jasny przykład do zobrazowania

Na forum jeszcze nigdy mi się spod kontroli nie wymknęła, mam sprawdzone metody, które zawsze skutkują. W czasach szkolnych zdarzyło mi się raz czy dwa, że stworzony przeze mnie chaos nabrał gargantuicznych wręcz rozmiarów i katastrofa zdawała się nieunikniona, bo nieco przeceniłem ludzką odporność psychiczną. Wtedy nauczyłem się, żeby przestać równać ludzi pod siebie, bo w większości nie są mi równi. Ale o tym kiedyś już pisałem, każdy z nas jest inny, ja jestem lepszy od jednych, inni są lepsi ode mnie i to jest naturalne. Jak chcesz się czegoś o mnie dowiedzieć tak na serio, to czytaj bloga, bo w FF to jest pełna barokowych zdobień szydera, choć mocno zakorzeniona w moich przekonaniach. Dystans trzeba mieć

Nie jestem zwolennikiem blogów i owych nie czytam, przyczyn mozna doszukac sie poniekąd w powyższych postach. Ale nigdy nie mów nigdy

[ Dodano: 21 Sty 2011, 2011 00:35 ]
Ale jedno pytanie czy w normalnym życiu tez uzywasz takiej szpoki by jak to pisales "pokazac ludziom gdzie ich miejsce w szeregu"?